Weissensee 2017 vervolg deel2

Na de tocht van Dinsdag die door mn lichaam goed verteerd was door vocht aanvulling in de tent en n goed nachtje slapen , voelde het wat stram maar heel wat beter dan de afgelopen twee jaren.

Na n stevig herstelontbijt zijn we gaan wandelen over het ijs naar het grote meer waar het slechte ijs begon wilde ik wel eens zien hoe de A rijders en Dames daar over heen schaatste .

Want de Alternatieve voor hun was bezig en kon je van dicht bij alle rijders eens goed bekijken en aanmoedigen.

Na een heftige strijd wat een slagveld werd met heul veul uitvallers won bij de mannen de Brabander die in Friesland woont ,Crispijn Ariëns .

Bij de Dames was het een horror finale voor Elma die Vries die NOOIT valt en nu in gewonnen positie 60/70 meter voor de streep viel en bijna glijdend over de streep werd gepasseerd door Lisa van der Geest , Anne Tauber (Artecef) legde beslag op de tweede plaats, Ankie Ytsma (CENNED) werd derde. Slechts tien vrouwen wisten in extreem zware dooiomstandigheden moegestreden de finish te halen.

Donderdagmorgen zijn Jos Willebrods en ik naar Nassfeld gereden om te gaan skiën maar onderweg kregen we al wat regen en daar aan gekomen regende het al wat meer , mensen die naar beneden kwamen zeiden dat je boven geen hand voor ogen zag . Toen zijn we maar terug gereden en bij Kreuzwirth aangekomen brak de bewolking aan de Weissensee en zijn we heerlijk nog op de Naglleralm gaan skiën waar ook Harrie Klijs ,Piet de Kok en Jo Verboven waren en daar hebben we ons prima nog vermaakt op een rustige piste met goede sneeuw.

Maaaaarrrrrrrrrr het vroor niet meer op de Weissensee en ook s nachts kwam de thermometer amper onder nul en de tocht van vrijdag stond nog op t programma en ik had besloten weer mee te doen maar 100km leek me genoeg . Dinsdag was het n zware slag geweest en ik wist niet wat het dooi-ijs zich zou gaan houden gedurende de dag. Er stond om half zeven al water op het ijs en dat zou niet minder worden maar rijdend naar de start voelde ik al dat het prima glij-ijs was natuurlijk. Er doorzakken deed je zomaar niet want er lag n ijsplaat van n halve meter.

Om 7 uur klonk het startschot en we gingen voorzichtig richting brug waar al pionnen stonden op de stukken met diepe scheuren.na de brug kwam er n 100meter sneeuwijs dat al zacht was en de route was nu ingekort op het grote meer waar nog maar zo n 5 km geschaatst werd en met de lussen op het kleine meer erbij de afstand op 16,6 uitkwam dus moest ik voor 100 km 6 rondes afleggen.

met Pierre Kuijpers aan de start

 

Zoals gezegd gleed het zwarte ijs prima en het sneeuwijs was nu te doen met wat kunst en vliegwerk en vallen en opstaan. Ik had 4 paar handschoenen in mn tas gedaan want dat vond ik het ergste als je viel , je vangt je op met je handen en soms leek t wel n speedboot met boegwater en al als je viel want je schoof meters door op dat gladde ijs.

Toen ik nog 1 ronde moest besloot ik even te pauzeren en nam eten en drinken op de verzorgingspost waar enkele bekende stonden waaronder Wiel van Aken , Wout de Jong en nog enkele , en tot mijn verbazing zag ik plots n bekend gezicht achter me in tranen aan n beker drinken staan. Het was Sabine Reijerse , zij reed samen met Nicole Geschiere voor de hospice Dronten en ik kende hun van hun trainingen op Flevonice . Ze was in tranen en had Nicole laten gaan want ze was bevangen door de angst om te vallen door de vele scheuren die je in t water niet meer zag . Ze durfde niet meer maar omdat de 200km er niet meer in zat zou ze nog wel de 100km vol willen maken en moest daarvoor ook nog een rondje .

Met Sabine klaar voor de laatste ronde

Door  op haar in te praten en beloven dat ik bij haar zou blijven in een rustig tempo al zou het 3 uren duren zouden we samen onze laatste ronde afleggen . We hebben het ook rustig gedaan en op de finish was ze erg blij en dankbaar dat ze het toch geflikt had.

firefox 6-2-2017 , 15:50:29 Ultimate Sport Service – Mozilla Firefox

s Avonds nog lekker wezen eten in de Weinstube en in de tent nog wat sportdrank in genomen en daarna de spullen in gepakt want we zouden zaterdag morgen om 6 uur weer huiswaarts keren. Met zoals gewoonlijk de nodige files kwamen we 12 uur later moe maar zeer voldaan weer thuis aan en kunnen nu weer uit kijken op een zeer speciale editie zoals ik al meer hebt gezegd die weer anders was dan alle andere. Zeker al door  de speciale heenreis (klik hier) die we hadden dit jaar.

Op naar de 2018 Editie als de AEW 30jaar bestaat.